عدم کنترل مهاجرت روستاییان به شهرهای بزرگ مشکلات عدیده ای را در شهرها و حتی روستاها موجب شده است از جمله مشکلات اقتصادی فرهنگی در شهرها و خالی از سکنه شدن روستاها، که برای توسعه اشتغال و تولید در کشور مفید نخواهد بود. بنابراین اعمال سیاستگذاری های صحیح به ویژه عملکرد صحیح سیاست روستا-شهری راهکاری مناسب برای جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرهای بزرگ به نظر می رسد. پژوهش حاضر در این راستا به روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. جامعه آماری آن، خانوارهای روستا-شهرهای استان ایلام می باشد که تعداد 366 نفر از آنها با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و بین آنها پرسشنامه ها توزیع شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل آنتروپی شانون و نرم افزار LISREL انجام شد. نتایج حاصل از بررسی مدل آنتروپی شانون در دورۀ سرشماری 1390 نمایانگر حرکت توزیع فضایی شهرها به سوی تعادل بیشتر درسطح استان ایلام می باشد. و سیاست روستا- شهر و عملکرد آنها در استان ایلام مثبت بوده و از نظر تراکم جمعیتی و رشد شهری به سوی تعادل در حرکت است. همچنین تحلیل داده‌های پرسشنامه ای حاکی از آن است که سیاست روستا- شهردر استان ایلام با رعایت اصول و معیارها و حفظ کارکرد روستا-شهری در کاهش میزان مهاجرت و جابجایی جمعیت به سوی شهرهای بزرگ و کلانشهرها تأثیر مثبت و معناداری دارد.
آزادخانی, پاکزاد. (1396). روستا- شهر سیاستی مناسب برای جلوگیری از جابجایی جمعیت به سوی شهرهای بزرگ و کلانشهرها (مطالعه موردی شهرهای کوچک استان ایلام). مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 4(15), 77-99. doi: 10.22080/shahr.2017.1815
MLA
پاکزاد آزادخانی. "روستا- شهر سیاستی مناسب برای جلوگیری از جابجایی جمعیت به سوی شهرهای بزرگ و کلانشهرها (مطالعه موردی شهرهای کوچک استان ایلام)". مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 4, 15, 1396, 77-99. doi: 10.22080/shahr.2017.1815
HARVARD
آزادخانی, پاکزاد. (1396). 'روستا- شهر سیاستی مناسب برای جلوگیری از جابجایی جمعیت به سوی شهرهای بزرگ و کلانشهرها (مطالعه موردی شهرهای کوچک استان ایلام)', مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 4(15), pp. 77-99. doi: 10.22080/shahr.2017.1815
VANCOUVER
آزادخانی, پاکزاد. روستا- شهر سیاستی مناسب برای جلوگیری از جابجایی جمعیت به سوی شهرهای بزرگ و کلانشهرها (مطالعه موردی شهرهای کوچک استان ایلام). مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 1396; 4(15): 77-99. doi: 10.22080/shahr.2017.1815
)