2
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری ، دانشگاه تهران
3
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری ، دانشگاه تهران
10.22080/usfs.2020.16277.1774
چکیده
در جهانی که به طور فزایندهای رو به شهرنشینی میرود، شهرها و ساکنان آنها با ضررهای انسانی و اقتصادی ناشی از بلایای طبیعی مواجه هستند. فجایع رخ داده اخیر در سراسر جهان، آسیبپذیری محیط ساختهشده ما را منعکس میکند و نمایانگر نتایج تأسفآور فجایع میباشند. در آسیبپذیری سکونتگاهها، فقط عوامل کالبدی و فیزیکی اهمیت ندارد، بلکه عناصر اجتماعی سهم مهمی در میزان آسیبپذیری دارند. با توجه به نقش مسلم عوامل اجتماعی در کاهش و افزایش آثار مخاطرات طبیعی، در این پژوهش تأکید اصلی بر روی آسیبپذیری اجتماعی بهعنوان یکی از ابعاد آسیبپذیری در برابر مخاطرات طبیعی است. هدف این پژوهش، ارزیابی و اولویتبندی میزان آسیبپذیری اجتماعی شهرهای استان اصفهان در برابر مخاطرات طبیعی است. لذا پژوهش حاضر، توصیفی ـ تحلیلی با هدف کاربردی است. لذا برای ارزیابی و رتبهبندی شدت آسیبپذیری از مدل هوش مصنوعی و آزمون رگرسیون وزنی جغرافیایی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که سه شاخص خانوار دارای معلول، جمعیت معلول و زنان مطلقه دارای بالاترین میزان تأثیر برافزایش آسیبپذیری اجتماعی در شهرهای استان اصفهان بودهاند. همچنین ازنظر فضایی بالاترین میزان آسیبپذیری به شهرهای واقع در شهرستانهای فلاورجان و لنجان مربوط میشود که بیشترین آسیبپذیری اجتماعی نسبت به مخاطرات طبیعی را در سطح شهرهای استان اصفهان به خود اختصاص دادهاند.
زیاری, کرامت اله, نجفی, اسماعیل, شهسواری, محمدسینا. (1399). مدلسازی و ارزیابی آسیبپذیری اجتماعی در سطح شهرهای استان اصفهان. مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 7(23), 151-171. doi: 10.22080/usfs.2020.16277.1774
MLA
کرامت اله زیاری; اسماعیل نجفی; محمدسینا شهسواری. "مدلسازی و ارزیابی آسیبپذیری اجتماعی در سطح شهرهای استان اصفهان". مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 7, 23, 1399, 151-171. doi: 10.22080/usfs.2020.16277.1774
HARVARD
زیاری, کرامت اله, نجفی, اسماعیل, شهسواری, محمدسینا. (1399). 'مدلسازی و ارزیابی آسیبپذیری اجتماعی در سطح شهرهای استان اصفهان', مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 7(23), pp. 151-171. doi: 10.22080/usfs.2020.16277.1774
VANCOUVER
زیاری, کرامت اله, نجفی, اسماعیل, شهسواری, محمدسینا. مدلسازی و ارزیابی آسیبپذیری اجتماعی در سطح شهرهای استان اصفهان. مطالعات ساختار و کارکرد شهری, 1399; 7(23): 151-171. doi: 10.22080/usfs.2020.16277.1774