درحالحاضررویکردی که به‌عنواناثر بخشترین،کمهزینه‌ترینوپایدارترینشیوهاعمالمدیریت شهریمعرفیمی‌شود «حکمرواییخوبشهری»می‌باشد. تحقق حکمروایی خوب شهری در مدیریت کلان‌شهرهای ایران و از جمله تهران مستلزم عینیت بخشیدن به مشارکت شهروندان در ابعاد گوناگون است. پژوهش حاضر به بررسی حکمروایی خوب شهری در محلات 13 گانه منطقه 19 شهرداری تهران با استفاده از شاخصهای، مشارکت، شفافیت، قانونمداری، پاسخ‌گویی، عدالت محوری، مسئولیت‌پذیری، کارایی و اثربخشی و اجماع محوری پرداخته است. با توجه به ماهیت کاربردی تحقیق، روش این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است. اطلاعات مورد نیاز پژوهش به دو شیوه کتابخانه ای (کتاب، آمارنامه و نقشه) و میدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) گردآوری شده است. برای تحلیل با بهره‌گیری از تکنیک-TOPSIS و سایر آزمون‌های آماری به بررسی هر یک از محلات از نظر حکمروایی خوب شهری بر اساس هشتشاخص مطروحه پرداخته شد. نتایج حاصله از پژوهش بر پایه مدل تاپسیس و آزمون‌ها آماری حاکی از آن است که تنها 24 درصد از محله‌ها داری وضعیت حکمروایی خوب می‌باشند. هم چنینیافته‌هایتحقیقنشانمی‌دهدکهبا توجهبهآزمون T –TEST متغیرحکمرواییخوبشهری مقدار 8645/19- از سطح متوسط میانگین‌هاپائینتربودهواینموضوعنیزنشانمی‌دهدکهدر محله‌های نمونهسطححکمروایی خوبدرحدمناسبی نیست.
)