ارزیابی شاخص‌های نوشهرگرایی در پایداری نواحی شهری ایلام

نوع مقاله : مقالات مستقل پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران

2 دانشجوی دکترا گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهیدچمران اهواز، اهواز، ایران

چکیده

نوشهرگرایی مهم‌ترین جنبش طرح‌ریزی در قرن اخیر است. یک حرکت بین‌المللی برای اصلاح محیط انسان‌ساخت و ارتقای کیفیت معیارهای زندگی و ایجاد مکانی بهتر برای آن می‌باشد. بااین‌حال ارائه یک روش و شناسایی مؤلفه‌های مؤثر جهت میزان برخورداری محله‌های شهری از الگوی نوشهرگرایی و ارائه راهکارهای مداخله‌ای مناسب در جهت تحقق بخشی این رویکرد که تابه‌حال کمتر موردبحث قرار گرفته، ضروری است. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی تحقق پذیری معیارهای نوشهرگرایی در پایداری نواحی شهری نمونه موردی محله مرکزی شهر ایلام می-باشد. روش تحقیق، توصیفی-  تحلیلی است و ابزار اصلی گردآوری داده‌ها پرسشنامه می‌باشد. جامعه آماری را در این پژوهش مدیران شهری و متخصصین دانشگاهی در حوزه شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری در شهر ایلام تشکیل داد که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند (100 نفر) انتخاب‌شده است. در این تحقیق، 26 شاخص موردنظر در قالب چهار عامل اصلی پیاده‌مداری، مسکن، سنت، مدیریت با استفاده از آزمون T تک نمونه‌ای و دیگر آزمون‌های آماری در نرم‌افزار Spss و نیز مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار (Smart Pls) استفاده‌ شده است.  نتایج نشان می‌دهد شاخص‌های بررسی‌شده نه‌تنها در وضعیت خوبی قرار ندارند؛ بلکه بعضی از مؤلفه‌ها پایین‌تر از حد متوسط و در شرایط ضعیف قرار دارند که بیانگر آن است در مدیریت شهری به این شاخص‌ها توجهی نشده است؛ شاخص پیاده مداری با میانگین 1/3 نسبت به  سایر شاخص‌ها بیشترین میانگین را دارد. میانگین دیگر شاخص‌ها؛ یعنی مدیریت با 5/2، مسکن با 6/2 کمترین میانگین را دارا بوده‌اند. یافته‌های حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان می‌دهد که چهار مؤلفه‌ی این پژوهش، پایداری وضعیت نوشهرگرایی نواحی شهری ایلام را 45 درصد تبیین می‌کنند که در بین متغیرهای پژوهش بیشترین تأثیرگذاری بر توسعه‌ی درون‌زا عبارت از قرارگیری مراکز خدماتی در نزدیکی ایستگاه‌ها، کیفیت پیاده‌روها، ترکیبی از اقشار مختلف مردم در کنار هم به ترتیب باارزش 934/0 و 813/0، 754/0 می‌باشد.
در این تحقیق، 26 شاخص موردنظر در قالب چهار عامل اصلی پیاده‌مداری، مسکن، سنت، مدیریت با استفاده از آزمون T تک-نمونه‌ای و دیگر آزمون‌های آماری در نرم‌افزار Spss و نیز مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار (Smart Pls) استفاده‌ شده است.
نتایج نشان می‌دهد شاخص‌های بررسی‌شده نه‌تنها در وضعیت خوبی قرار ندارند؛ بلکه بعضی از مؤلفه‌ها پایین‌تر از حد متوسط و در شرایط ضعیف قرار دارند که بیانگر آن است در مدیریت شهری به این شاخص‌ها توجهی نشده است؛ شاخص پیاده مداری با میانگین 1/3 نسبت به سایر شاخص‌ها بیشترین میانگین را دارد. میانگین دیگر شاخص‌ها؛ یعنی مدیریت با 5/2، مسکن با 6/2 کمترین میانگین را دارا بوده‌اند.
یافته‌های حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان می‌دهد که چهار مؤلفه‌ی این پژوهش، پایداری وضعیت نوشهرگرایی نواحی شهری ایلام را 45 درصد تبیین می‌کنند که در بین متغیرهای پژوهش بیشترین تأثیرگذاری بر توسعه‌ی درون‌زا عبارت از قرارگیری مراکزخدماتی در نزدیکی ایستگاه‌ها، کیفیت پیاده‌روها، ترکیبی از اقشار مختلف مردم در کنارهم به ترتیب باارزش 934/0 و 813/0، 754/0 می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the Indicators Related to New Urbanism in the Sustainability of the Urban Areas of Ilam

نویسندگان [English]

  • Saeid Maleki 1
  • hoshang moradi 2
1 Professor of Geography and Urban Planning, Department of Geography and Urban Planning, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran
2 Ph.D. Student in Geography and Urban Planning, Department of Geography and Urban Planning, Literature, and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran
چکیده [English]

New Urbanism is the most influential planning trend of the twentieth century. It is an international movement to improve the man-made environment, enhance living conditions, and make the world a better place. However, it is required to give a method and identify the effective components for the extent to which urban areas experience the New Urbanism model, as well as provide relevant intervention solutions to implement this approach, which has been discussed less frequently up to the present point. This study's objective is to assess the applicability of new urbanism parameters to the sustainability of representative urban areas in Ilam's central neighborhood. The research method is descriptive-analytical, and the questionnaire is the primary data-gathering instrument. This study's statistical population was comprised of city managers and academic experts in urban planning from Ilam city, who were selected through the purposeful sampling technique (100 people). In this study, 26 indicators were employed in the form of four primary factors: pedestrianization, housing, tradition, and management. One-sample T-tests and other statistical tests in SPSS software, as well as a structural equation model in SmartPLS software, were utilized to analyze the data. The results demonstrate that the analyzed indicators are not in an excellent state; rather, certain components are below average and in poor conditions, which indicates that these indicators have not been given attention in urban administration. The pedestrian index has the highest average compared to other measures, with a mean of 1.3. The other indicators like management with a mean of 2.5 and housing with a mean of 2.6 have the lowest average. The results of the structural equation model indicate that the four components of this study account for 45% of the stability of New Urbanism in the urban areas of Ilam. The research variables that have the greatest impact on infill development are the proximity of service centers to stations, the quality of sidewalks, and the combination of diverse classes of people, with values of 0.93, 0.81, and 0.75, respectively

کلیدواژه‌ها [English]

  • New Urbanism
  • Structural Equation
  • Ilam

مراجع

Arendt, R. (1999). Charter of the new urbanism. Pardazesh and Urban Planning Publications, Tehran. (In Persian).
Andaleeb, A. (2010). Principles of urban renewal, a new approach to old textures, Tehran: Azarakhsh Publications, first edition. 2-21. (In Persian).
American Planning Association. (2000). Policy Guide on Planning for Sustainability, New York, Available from world wide web: http://www.APA.com.
Bahraiyni, H. (2008). Modernization, post- modernization and then urban planning, Tehran: University of Tehran Pub, third ed. 279. [In Persian].
Bozy, k.h. Kiyani, A., & Razi, A. (2013). Investigation and analysis of sustainable housing developmen planning in Hajiabad city. Geographical Journal of Zagros Landscape, 2(3), 201. (In Persian).
Bertolini, L. (2010). Sustainable urban mobility, an evolutionary approach European spatial Research Policy 1, 109 –126.
Charles, C. B. (2014). New Urbanism and the City: Potential Applications and Implications for Distressed Inner-City Neighborhoods. Housing Policy Debate. 11(4): 760-763.
Zyberk, P., Duanny, A. (2010). The Neighborhood, The District and the Corridor, In Peter Katz, The New Urbanism: Toward an Architecture of Community, Mc Gtaw Hill, NewYork. 96.
Danesh, A., Basiri, M. R. (2008). The charter of noshahrism, No 1, Tehran: Urban Planning Pub. [In Persian[.
Edward, J., Mary, E. (2010). How Possible is Sustainable Urban Development? An Analysis of Planners Perceptions about New Urbanism, Smart Growth and the Ecological City, Planning Practice Research, 25 (4): 417- 437.
Faramarzi, M., Faramarizi, M., Jamali, S., & Sattarzadeh, D. (2020). Evaluating the feasibility of neo-urbanism criteria in traditional cities (case study: marginal and rural context of Ardabil city), Journal of new attitudes in human geography, 13th year, first issue. 36-53.
Golshahi, M., Sargolzaei, sh., & Ghazi, R. (2021). Sustainable Regeneration of Problematic neighborhoods of Border Metropolises with an Emphasis on new urbanism and its Promotion strategies: a case study. volume 8. Issue 29. Winter 2021. Pages 125 to 148. [in persian].
Harrison, C., Donnelly, I.A. (2011). A theory of smart cities, Proceedings of the 55th annual meeting of the ISSS - 2011, Hull, UK, Proceedings of the 55th annual meeting of the ISSS.17-22.
Ilam organization of management & planning. (2016). (In Persian).
Oskquei, H. (2008). How Iranian Intervention in the old sites according to the Principles and Values of the Traditional Context Nvshhrsazy Theory (Case Study: Old Bushehr), ShahidBeheshti University, Tehran. 18. (In Persian). Hikichi, L. (2003). New Urbanism and transportation, university of Wisconsin milwaukee.
Karadag, T. (2013). An evaluation of the smart city approach, a thes is submitted to the graduate school of natural and applied sciences of middle east technical university.
Kadivar, A., Kalantari, H., & Hataminejad, H. (2015). Re- creating the concept of neighborhood in traditional cities of Iran based on the principles of new urbanism, National Conferenceon Dilapidated and Historical Urban Textures: Challenges and Solutions, Kashan, Kashan University. (In Persian).
Lehrer, J. (2004). What is New Urbanism? Accessed November 26, 2011 from www. Newurbanism. org.
Leonard, H. (2008). Changing places: the advantages of multi-sited ethnography. in hyderabad, Mark- Anthony. Multi -sited Ethnography: Theory, Praxis and Locality in Contemporary Research. Ashgate Publishing. pp. 165–180. ISBN 0- 7546-7318-9.
Marshall, S. (2015). New Urbanism: An Introduction, Built Environment, Vol 29. No 3, pp. 151. Madanipour, A. (2008). Public and Private Spaces of the City, Translator: Noorian, F., Pardazesh and Urban Planning Publications, Tehran. 165. (In Persian).
Mohammadi, D. S., Khanizadeh, M., & Zilabi, Sh. (2016). Feasibility of applying the principles of new urbanism in the sustainable regeneration of inefficient and problematic neighborhoods with smart growth (case study: central part of Ahvaz city). Regional Planning Quarterly, Year 6, Number 2, pp. 217. (In Persian).
Muschamp, H. (1996). Can New Urbanism Find Room for the Old? New York times, june 2, p. A & E 27.
Nazmfar, H., Roshan R, S. (2015). Evaluation of Sustainability Level Development in District 9 of Mashhad Based on Hierarchical Models and Network Analysis, Quarterly Journal of Geography and Urban Planning, Vol., No. 15, pp. 51.
Nozzi, D. (2005). Merits and principles of New Urbanism. retrieved fromhttp:// user. gru. net/ domz/ merits. htm.
PourMohamadi, M. R., Jam K, M. (2010). Assessment of instability in the spatial development of Tabriz metropolis, urban and regional studies and researches, 1(4), 1- 10. (In Persian).
Pourmohamadi, M.R., SHafaati, A., & Kyomerth, M. (2015). Interstellar: A solution to increase physical sustainability in Tabriz metropolitan historical-cultural center. Human Geography Research, 92, 102. (in Persian).
Rezaeei B, R., Azani, M., Saberi, H., & Momeni, M. (2019). Analysis and evaluation of smart urban growth strategy in the four regions of kerman, Journal of New Attitudes in Human Geography, 11(3), 25-41. (In Persian).
Rahnama, M.R., Ajza, Sh. M., & Tashakori B, A. (2021). Explore pattern to achieve sustainable neighbourhoods with new urbanism approach Case study: Shahid Hashemi nezhad Neighbourhood of Mashhad, Scientific Quarterly of Urban Research and Planning, 12(44).99. (In Persian).
Rabbani A. G., Rahnama, M. R., & Khakpour, B. (2018). Assessing Pedestrian-Oriented Aspect Focusing on the New Urbanism Approach on Sajjad Boulevard, Mashhad. Journal of Geography and Urban Space Development, fourth year, number 2. pp, 1-24.
Sharifiyan, E. (2010). Intermediate development of using the internal capacities of the city, Manzar, 2 (10), p 47. (In Persian).
Shateryan, M., Gholami, Y., (2022). Modeling and assessment of new urbanist principles in center neighborhoods in Kashan. Applied Research Journal of Geographical Sciences, 22(66), P 125- 140.
Tabibiyan, M., Lahouti, Sh. (2012). Evaluating the effect of new urban planning principles on the restoration of worn - out tissues of neighborhoods and their cohesion. Journal of Environmental Studies Haft Hesar, 1(1), 39. (in Persian).
 
مطالعات ساختار و کارکرد شهری
دوره 10، شماره 35
خرداد 1402
صفحه 191-218

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 31 تیر 1401
  • تاریخ بازنگری: 08 آذر 1401
  • تاریخ پذیرش: 28 خرداد 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار